با توسعه فناوری جدید برای صادرات و کاهش وابستگی کشور به واردات مواد اولیه، انقلاب چهارم صنعتی را در مرکز سیاست­های اقتصادی خود قرار داده و از تکنولوژی و دانش بالایی در پالایشگاه­های بزرگ خود بهره­ مند می ­باشد. این کشور به ویژه در حوزه انرژی ­های تجدید پذیر، پتانسیل تحقیق و توسعه و سرمایه­ گذاری کلانی داشته و در بخش صنعت، مصرف انرژی را کاهش داده است.

از سوی دیگر به دلیل وابستگی شدید کره جنوبی به واردات نفت و گاز، رشد اقتصادی و صادرات این کشور به مصرف انرژی (واردات) به شدت وابسته بوده و عدم دسترسی به خطوط انتقال نفت و گاز، هزینه بالایی را در بخش ترانزیت انرژی به این کشور تحمیل کرده است. کره جنوبی طیف وسیعی از محصولات پتروشیمی را تولید و صادر می­ کند. علاوه بر آن سعی دارد در کنار ژاپن و سنگاپور به  قطب منطقه ای ذخیره ­سازی LNG تبدیل شود.

با وجود روابط دوستانه ایران و کره جنوبی طی سال­های متمادی، در چند سال اخیر به‌ خصوص بعد از خروج آمریکا از برجام و با توجه به پیروی شرکت‌ها و بانک‌های کره‌ای از تحریم‌های آمریکا، روابط کشور ما و کره جنوبی به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است.

شایان ذکر است از دیرباز کره‌ای‌ها از خریداران بزرگ نفت و گاز ایران و از گزینه‌های همکاری در زمینه پتروشیمی بوده‌­اند و در سال 1399 نیز (با وجود شرایط تحریم)، کود اوره و انواع پلی­ اتیلن سبک و سنگین از جمله محصولات صادراتی پتروشیمی ایران به مقصد کره جنوبی بوده است. صادرات محصولات پتروشیمی در شرایط تحریم، خودگویای این مطلب است که پتانسیل لازم برای گسترش بازار محصولات پتروشیمی ایران در این کشور، حتی در شرایط تحریم یکجانبه آمریکا وجود دارد.

تهیه و تنظیم: ملیحه کرمانیان